Opinie: Globalisering, een vloek en een zegen

In een FD artikel werd deze week gerept over het toenemende aantal bedrijven in de tuinbouw met buitenlandse investeerders. Er zouden risico’s ontstaan dat de kennis die hier is opgebouwd naar het buitenland verdwijnt en Nederland haar sterke positie langzaam kwijtraakt. Met sterk beleid en verdere digitalisering kunnen we onze leiderschapspositie behouden. 

De wereld veroveren

Globalisering biedt al jaren mooie kansen voor groei. We kunnen ons wellicht nog een editie van het Westland event herinneren uit 2013 met als thema ‘Westland for the world’. Het sentiment van die dag was dat wij met onze sterke kennispositie in de tuinbouw de wereld gaan veroveren. Interessant om te zien dat het nu diezelfde gemeente is die met argusogen toekijkt hoe steeds meer Westlandse bedrijven buitenlandse investeerders aantrekken. 

‍

Het zou natuurlijk ook ontzettend zonde zijn als al die kennis die hier is opgebouwd naar het buitenland verhuist. Dat zou direct een grote afschrijving tot gevolg hebben op de balans van onze overheid. Want, al zou je dat met het huidige sentiment misschien niet direct zeggen, maar de overheid voert al jaren beleid waarin de Nederlandse tuinbouwsector wordt voorgetrokken. 

‍

De vraag is dus hoe we al deze opgebouwde kennis gaan waarborgen en verder als exportproduct gaan gebruiken. Hoe maken we het tuinbouwcluster toekomstbestendig en zorgen we ervoor dat deze waardevolle kennis niet naar het buitenland verdwijnt. 

Leiderschapspositie

Als groot voordeel heeft de sector momenteel nog haar “first mover advantage”. Doordat we er vroeg bij waren, worden Nederlandse producten en kennis nog altijd als de beste ter wereld gezien. Over de jaren is er een ecosysteem opgebouwd van kennisinstellingen, bedrijven en overheid. Dat verhuis je niet zomaar even allemaal naar het buitenland. 

‍

Het is wel van belang dat deze first mover advantage behouden blijft. Een goed beleid met aantrekkelijke regelgeving en investeringsklimaat is daarvoor cruciaal. Daarmee zorgen we ervoor dat innovatie door blijft gaan en de technologische leiderschapspositie behouden blijft.

Waarborgen van kennis

Een andere kans is de toenemende schaarste van specifieke tuinbouwkennis. Het is de vraag hoe dit wordt opgevangen als de wereldwijde productie in kassen van Nederlandse makelij verder groeit en ervaring uit de sector verdwijnt door vergrijzing. Door consolidaties worden kassencomplexen steeds groter en zijn ze overal in de wereld te vinden. Als je ervoor kunt zorgen dat je deze schaarste kunt wegnemen of kunt controleren behoud je een essentiële rol in de sector. 

‍

Een manier om dit te verwezenlijken is door verder in te zetten op digitalisering. Gebruik van data en artificial intelligence (AI) maken het mogelijk om kennis en ervaring om te zetten in modellen die schaalbaar zijn. Bij het ontwikkelen en implementeren van deze modellen speelt sectorspecifieke expertise nog altijd een zeer belangrijke rol. Door ervoor te zorgen dat de ontwikkeling van deze nieuwe technologieën zoals artificial intelligence in Nederland plaatsvindt houden we controle over de schaarste op gebied van kennis. 

Kenniseconomie

De huidige situatie zal een goede test zijn, om te zien hoe de kaarten op tafel liggen na een fikse opschudding. Wat doen de buitenlandse investeerders en krabbelt de Nederlandse tuinbouw weer op om verder te bouwen.

‍

De positie van de Nederlandse tuinbouw zal niet zomaar verloren gaan. Daar is het huidige tuinbouwcluster nog veel te relevant voor. Het is daarentegen wel een goed moment om na te denken hoe deze positie behouden blijft. Hoe zorgen we er met beleid en innovatie voor dat de Nederlandse tuinbouw net zo relevant blijft en wordt gezien als ‘the place to be’. Een mooie kans om de transitie van een exportland naar een kenniseconomie (middels artificial intelligence) extra kracht bij te zetten!

‍